Zrozumiałe jest, że w generatywnej merystemie pączka, liczne podziały komórek możliwe są tylko przy dopływie substancji budulcowych, jednocześnie morfogenicznie czynnych do jakich należą cukrowce, białka, enzymy, regulatory wzrostu i związki specyficzne. Współaktywność enzymów, stymulatorów i inhibitorów wzrostu, przy korzystnym nasłonecznieniu rośliny i dostatecznej temperaturze ? daje w efekcie zaczątki kwiatostanów z zaczątkami kwiatów. Impulsem do tego łańcucha reakcji biologicznych jest absorbcja światła o określonych długościach fali przez fotoreceptory fitochromu. Dowodem fotoindukcji przemian pączka liściowego na pąk kwiatowy jest reakcja większości roślin na długość nocy. Przez działanie 20 – 30 nocami 15-godzinnymi w-okresie kwitnienia np. truskawki Redgauntlet, Gorella, Rabunda i inne następuje wytworzenie się pąków kwiatowych i powtórne owocowanie w końcu lata. Ribesnigrum, Fragaria ananassa są roślinami dnia krótkiego ? nie reagują inicjacją pąków kwiatowych w dniu długim, ale za to tworzą liczne rozłogi. Podobnie zachowują się maliny i agresty, nie inicjując pąków kwiatowych. W warunkach mikroklimatu i klimatu umiarkowanego, inicjaeja pąków kwiatowych roślin w stadium reproduktywnym, następuje po przesileniu wiosenno-letnim, tym później im bardziej na południe do 45°N, przy dostatecznym poziomie temperatury dobowej w okresie czerwca ? sierpnia. Potwierdzają to obserwacje Zaliwskiego nad tworzeniem się pąków kwiatowych jabłoni, także Timofiejewa i Krupnowa, a nad inicjacją tych pąków zwłaszcza u truskawek Michtieliewej, Wierziłowa, Schwabego, Zeller, Crandalla i Chamberlaina itd.
