Zdolność wiązania energii słonecznej i asymilacji CO2 zależy od genomu danej rośliny. Producenci owoców jagodowych doskonale wiedzą, że najbardziej plenną odmianą truskawek w naszych warunkach jest Senga Sengana, także wysokopienną jest Senga Tigaiga, podczas gdy tak popularna Surprise des Halles plennością nie przekracza 10 t/ha. Najwyższe zbiory porzeczek czerwonych uzyskuje się z odmian Rondom, Erstling, Holenderska Czerwona, Jankheer van Tets, zaś z agrestów ? Biały Triumf i Lady Delamere dają o 250% wyższe zbiory w tych samych warunkach, niż Careless czy Siewka Maurera. Zarówno wysokie jak i niskie zbiory zależą od asymilacji netto, asymilacji wyrażającej się przyrostem suchej masy całej rośliny. Dla ilustracji różnic, jakie stwierdzono odnośnie do wielu gatunków. Modyfikującym czynnikiem jest układ systemu liściowego jak i pojedynczych liści w stosunku do radiacji słonecznej oraz ich percepcyjność świetlna. Nachylenie słońca do osi kuli ziemskiej, natężenie promieniowania jak i struktura systemu liściowego są dynamicznie zmienne, a więc trudne w obliczeniach, ale przykładowo w celach orientacyjnych, można uznać za wskazane podanie wyników badań Szulgina. Położenia liści zmieniają się w miarę rozrastania się rośliny, ich starzenia się i cieniowania liści położonych centralnie przez peryferyjne. Położenie geograficzne wpływa pośrednio na natężenie promieniowania, przez malejące kąty padania radiacji oraz krótsze okresy wegetacyjne. Forma krzewów, ich rozstawa i ukierunkowanie rzędów ? znakomicie polepsza percepcyjność świetlną liści.
