W pełni kwitnienia podstawową fazą jest zapylenie znamion słupków kwiatowych. Pyłek poprzez szyjkę i zalążnię słupka do woreczka zalążkowego wnosi głównie białka, kwasy nukleinowe, następnie cukry, tłuszcze i niektóre związki organiczno-mineralne, enzymy i fitohormony. Przenośnikami pyłku na znamiona słupków są z jednej strony owady, a z drugiej ? przez wiatr. Przy oblocie pszczół i przy niewielkim wietrze zapylenie jest zadowalające, gdy znamiona słupków pokryją się lepkawą cieczą, w której kiełkuje pyłek. Wydzielina znamienia składa się z wody, aminokwasów, nieco lipidów i cukrów. Po zapyleniu ilość wydzieliny zwiększa się, a następnie maleje, aż stopniowo znamię i szyjka słupka zasycha. Wydzielina nie rozpuszcza się w kropelkach wody, dlatego deszcz jej nie zmywa, a pyłek znakomicie jest utrzymywany, aż do skiełkowania i wrośnięcia łagiewki pyłkowej poprzez szyjkę słupka do zalążni. Ziarna pyłku podobnie jak znamię zawierają niektóre enzymy. Po zapyleniu poprzez porę wysuwa się łagiewka jako uwypuklenie intyny. W skład błony łagiewki wchodzą ? celuloza, hemiceluloza, pektyny i kaloza, która łatwo jest hydrolizowana przez enzym glukanazę, zaś celuloza przez celulazę, a pektyny przez pektynazę z uwolnieniem jonu wapnia, który obok boru odgrywa ważną rolę we wzroście łagiewki i zapłodnieniu. Szybkość przesuwania się łagiewki poprzez tkanki słupka zależy od chemotropizmu zalążni, niektórych jonów i enzymów, jak można sądzić etylenu, a być może i gibereliny.
