Znacznie niższe różnice fotosyntezy owocujących i nieowocujących truskawek stwierdził Antoszewski i wsp., bo dochodzące zaledwie do 40%, autorzy jednak nie przebadali transportu i akumulaęji asymilatów w całych systemach liści i korzeni. Odbiorcami bowiem asymilatów, i to w nie mniejszym stopniu niż owoce, są bujnie rosnące wierzchołki normalnych i przedwczesnych pędów oraz wierzchołki korzeni. Czynnikami zaś bujnego wzrostu jest obfitość wody i związków pokarmowych, a zwłaszcza azotowych; stąd bujnie rosnące rośliny na ogół bardzo słabo owocują lub wcale. Woda jest niesłychanie ważnym czynnikiem wzrostu, rozwoju, fotosyntezy, transpiracji i produktywności roślin. Optymalny wzrost i optymalny poziom fotosyntezy zależy od dostępności wody do korzeni. Wszystkie rośliny jagodowe są mezofitami, które doskonale rosną i owocują na glebach, na jakich wydają wysokie zbiory kapusta, kalafiory, brukselka itp. Maksymalny potencjał wodny takich gleb powinien wynosić około 0,5-r-0>8 MPa. Nasycenie wodą gleby nie powinno przekraczać 80% w zależności od jej składu fizycznego. Można przyjąć jako wartość progową dla roślin jagodowych około 40% od pełnej pojemności wodnej i potencjale około 0,8 MPa. Większy spadek wody dostępnej wywołuje w roślinach jej niedobór, z którym wiąże się wiele zjawisk niekorzystnych dla roślin: transpiracja, absorpcja przez korzenie jonów mineralnych, fotosynteza itd. Deficyt wody zmniejsza translokację zarówno jonów mineralnych jak i asymilatów, zmniejsza absorpcję CO2 i wydzielanie O2 itp.
